หอบเอาความจน มาบุกมมาหม่นอยู่.กทม.
บางวันเหนื่อยกายใจท้อ คิดเห็นแม่พ่อสู้ต่อน้อเฮา
มีกำลังใจ ก็คือรูปถ่ายพ่อแม่สองเฒ่า
เป็นกำลังใจในมือถือเรา ดูทุกคราวบรรเทาความล้า
..
ท่องไว้เราจน สิสู้ทนให้ถึงเส้นชัย
หากว่ามันถึงเป้าหมาย ลูกสิฟ่าวไปกลับคืนบ้านนา
ไปหาสองเฒ่า คือสิเฝ้ารอคอยตั้งตา
คิดฮอดถิ่นเกิดมารดา ที่จากมาทำงานเมืองไกล
ยามได้ดูรูปถ่าย บันทึกไว้ เก็บในหน้าจอ
เห็นหน้าแม่พ่อ นี้หละหนอคือกำลังใจ
รอยยิ้มสองเฒ่า บรรเทาความล้าเหนื่อยกาย
คำสอนสั่ง ลูกยังจำได้ เก็บไว้ท่องจำบ่เซา
หยาดเหงื่อทุกหยด อนาคตเพื่อคนที่คอย
เก็บสิบเป็นร้อย ค่อยๆ เก็บกอบกำเอา
ให้อดทนเด้อหล่า ก่อนจากมาอีแม่เราเว่า
ต้นทุนเฮาต่ำมันบ่ส่ำเขา ลูกสิสู้เอาเพื่อเจ้าสองคน
ยามได้ดูรูปถ่าย บันทึกไว้ เก็บในหน้าจอ
เห็นหน้าแม่พ่อ นี้หละหนอคือกำลังใจ
รอยยิ้มสองเฒ่า บรรเทาความล้าเหนื่อยกาย
คำสอนสั่ง ลูกยังจำได้ เก็บไว้ท่องจำบ่เซา
หยาดเหงื่อทุกหยด อนาคตเพื่อคนที่คอย
เก็บสิบเป็นร้อย ค่อยๆ เก็บกอบกำเอา
ให้อดทนเด้อหล่า ก่อนจากมาอีแม่เราเว่า
ต้นทุนเฮาต่ำมันบ่ส่ำเขา ลูกสิสู้เอาเพื่อเจ้าสองคน